Op de hoek van de Lange Boonestraat en de Vlasserij zit een klein bronzen mens op een gemetselde stenen pilaar. Die paal zelf staat op een breed tableau van 2 bij 2 meter en net zo hoog dat je erop kunt zitten. Met lekker weer wordt dat ook veel gedaan. Winkelende mensen met volle tassen, net van de supermarkt, samen in gesprek. Vaak ook jongelui van het Lentiz college, na de les groepend en snoepend, hun fietsen rondom. Dan ligt er later nog wel eens een leeg blikje in de armen van het mensje op de paal, dat daar zelf ook in rusthouding zit.

www.maassluis.nl/kunstwerkenkaart

Het beeldje is in 1989 aan de gemeente geschonken door Heijmans Milieutechniek, de firma die de sanering van de vervuilde bodem onder de huizen van de Vertowijk toen afrondde. Het beeldje staat op de plaats waar de Vertowijk I vanaf de Lange Boonestraat begint. Het was bedoeld als een tegemoetkoming aan de wijkbewoners voor alle overlast bij de bodemsanering, maar ook een blijk van waardering voor alle medewerking die de bewoners en de gemeente aan de firma hadden verleend.

De pilaar staat symbool voor de bereikte mijlpaal in het hele proces van de bodemsanering. De onrust is voorbij, de rust is teruggekeerd. Daarom ook dat zitplateau, waarop het na gedane arbeid goed rusten is.

Bovenop de zuil zit een kind, symbool van nieuw leven en levensvreugd. Onbezorgd kan het nu weer klimmen en klauteren. Levendig en zonder vrees de toekomst tegemoetziend.

Ton Buijnsters woonde en werkte in Haaren, Noord-Brabant. “Wilden ze vanuit onze gemeente flink wat geld uitgeven voor een nieuw kunstwerk, dan gingen ze naar buiten. En hadden ze er niet al te veel voor over dan kwamen ze terecht bij Buijnsters”, vertelt bewonderaar Antoon van Hedel uit Haaren met twinkelende ogen. In het dorp staan dan ook meerdere kunstwerken van hem, maar ook op andere plaatsen in Brabant, zoals in ’s-Hertogenbosch.

Over de naam van het kunstwerk. Bij voorkeur noemen we dat bij de naam die de kunstenaar eraan gaf. Dat is ook hoe het door team Cultuur van de gemeente wordt benoemd. Maar “Zittende mensfiguur op paal”… Het is nauwelijks voorstelbaar dat een kunstenaar uit Brabant zijn bronzen kind zo genoemd heeft. Jammer dat we het hem niet meer kunnen vragen. Kijk eens naar dat mijmerende kind. Zullen we het voortaan “de vertekijker” noemen?

Bronnen:
Informatie uit het archief van de gemeente Maassluis, cluster stad, team Cultuur.
https://www.bd.nl/den-bosch-vught/beelden-van-buijnsters~a028fc6d/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_beelden_in_Haaren/