De Historische Vereniging Maassluis hoopt dat u het leuk vindt om wat meer over de geschiedenis van uw woonomgeving te lezen. De komende weken krijgt u historische wetenswaardigheden over verschillende wijken in Maassluis.

Wist u dat de Laan 1940/1945 de oude trambaan is van de Westlandse Stoomtramweg Maatschappij? Het eindstationnetje stond aan het eind van de Koningin Wilhelminalaan, tegenover het NS-station. In 1945 lag deze dijk buiten de bebouwing van Maassluis. Na het passeren van de Zuiddijk was er weiland met koeien zover het oog reikte. 15 jaar later waren aan weerszijden hele nieuwe wijken in aanbouw en was de ongebruikte tramdijk een nieuwe toegangsweg geworden tot woonwijken met winkels, kerken en scholen.

Stempelen
Tussen de Laan 1940/1945 en de Boonervliet verrees in de tweede helft van de jaren vijftig in hoog tempo een complete woonwijk. Bijzonder is dat deze hele wijk als één geheel is ontworpen. Om snel en goedkoop te kunnen bouwen was het handig om standaardisatie toe te passen. Zo zijn er veel woningen van dezelfde soort neergezet. Er was een combinatie van eengezinswoningen en flats. De flatgebouwen waren vierhoog, waardoor er geen lift verplicht was, dat spaarde kosten uit.
Een andere vorm van standaardisatie was het ‘stempelen’. Het was het ontwerpen van een klein stukje wijk waar van alles inzat: een flatgebouw, een rijtje lage woningen, een stukje straat, een stukje grasveld, enz. Deze blokjes naast elkaar herhalen, ‘stempelen’, leverde een complete woonwijk op. Op de plattegrond ontstaat op die manier een wijkpatroon met doorlopende straten, pleintjes en verschillende soorten bebouwing. Dat herhalende patroon zien we aan weerszijden van de Rembrandtlaan.

Oude boerderij
Het oudste gebouw in de Sluispolder-Oost is restaurant De Ridderhof. De boerderij is als Boonerhoeve gebouwd in 1658, maar mogelijk was de boerderijplaats al veel ouder. Er was een lange toegangsweg vanaf de Zuidgaag en de boerderij stond op een verhoogde terp of kreekrug, zodat de bewoners altijd droge voeten hielden als er (te) veel water in de polder stond. Kreekruggen zijn de zandige bodems van oude kreekarmen uit de tijd dat het land nog niet bedijkt was. Door bemaling en inklinking van de sponzige polderbodem kwamen de zandbodems van de oude kreekarmen (die niet inklonken) als ruggen boven het maaiveld te liggen. Wat op zo’n zandrug gebouwd werd verzakte niet of nauwelijks. Alle boerderijen aan de Zuidbuurt zijn daarop gebouwd en door het grillige verloop van de zandrug ligt de één veel verder van de weg af dan de ander.
De Molensloot, die voor de afwatering dwars op de verkavelingssloten gegraven was, verbond de Boonervliet met de Zuidvliet en mondde uit bij de Wippersmolen. Zo kon deze poldermolen overtollig water uit de poldersloten malen. Wist u dat die oeroude Molensloot nog steeds bestaat en terugkomt in de sloten rondom de Ridderhof en in het Wipperspark?
Nieuwsgierig naar de geschiedenis van uw wijk en uw stad? Kijk en lees het op de Collectiebank.