Staatsman Abraham Kuyper is geboren in Maassluis aan de Zuidvliet, tegenwoordig de Dr. Kuyperkade. Hoewel zijn visie en opvattingen niet door iedereen gedeeld werden, is hij een ‘groot’ staatsman geweest en heeft hij de bijnaam ‘Abraham de Geweldige’. De Historische Vereniging Maassluis verzamelde enige anekdotes die rond zijn nagedachtenis bekend zijn.

In de aula van de Vrije Universiteit in Amsterdam staat sinds 1913 een buste van de oprichter, Abraham Kuyper. Het beeld was in 1906 al aangeboden aan de universiteit, maar het werd toen geweigerd omdat Kuyper in ministersuniform was afgebeeld en niet in een wetenschappelijke toga.
Er was ook gedoe rond de betaling. De buste zou in eerste instantie worden uitgevoerd in brons, maar Kuyper wenste een marmeren borstbeeld. Aangezien dit duurder zou uitpakken, beloofde Kuyper 1.000 gulden bij te dragen. Toen het beeld af was, was Kuyper op reis (‘om de oude wereldzee’) en later wilde hij niet betalen. Na zeven jaar touwtrekken kocht Kuyper uiteindelijk het beeld tegen kostprijs en schonk het in 1913 aan de universiteit.

In november 1920 overleed Kuyper. Maassluis was de eerste gemeente in Nederland die hem, nog in hetzelfde jaar, eerde met een straatnaam. Eigenlijk vond men de Zuidvliet NZ een te armoedig en onooglijk straatje voor zijn nagedachtenis. Maar ja, redeneerde men, hij was er geboren, dus het moest toch wel goed zijn.
In 1987 is een gedenksteen onthuld op de plaats van zijn geboortehuis (nu een ketendrogist) op de Dr. Kuyperkade. Premier Ruud Lubbers, CDA, was uitgenodigd. Op de avond voor de onthulling realiseerde men zich dat er een condoomautomaat in hetzelfde portaal hing. Een blamage tegenover de nagedachtenis van de strenggelovige Kuyper en tegenover de minister-president als zijn ‘geestelijke’ nazaat. Weghalen lukte niet op zo korte termijn, een grote plant en bloemstuk brachten uitkomst.

In 2003 ontstond er een particulier initiatief in Maassluis om een standbeeld op te richten om de hier geboren staatsman te eren. De meningen van voor- en tegenstanders duikelden over elkaar heen. De stichting kreeg de nodige fondsen bij elkaar en zette hoog in met de politieke lobby. In november 2008 was het zover dat het standbeeld op de Goudsteen onthuld kon worden. Dit keer in tegenwoordigheid van CDA-premier Balkenende, Kuypers ‘politieke nazaat’ van dat moment.
In 2020, dus 100 jaar na zijn overlijden, werd het beeld in een iets gewijzigde positie herplaatst na de reconstructie van het Marelplein. Hij wijst niet meer naar de plaats van de kerk van zijn gezindte, maar naar politiek Den Haag.

En nog heeft hij geen rust. Zogenoemde wildbreiers voorzien het beeld met enige regelmaat van keurige gebreide kleding en dit jaar heeft Kuyper enige tijd een wit mondkapje gedragen. De conservatieve staatsman gaat toch met zijn tijd mee.