Begin dit jaar waren overal in Nederland omgekeerde vlaggen te zien. Het was een uiting van boerenprotest. Nu de gemoederen wat bedaard lijken en de meeste omgekeerde vlaggen in onze omgeving verdwenen zijn, vraagt de Historische Vereniging Maassluis zich af: hebben we hiermee vroeger ook te maken gehad?

Stadhouder in Maassluis
We drukken een ingekleurde tekening af, gemaakt door Jan de Beijer ter gelegenheid van het bezoek van stadhouder Willem IV aan Maassluis op 10 juli 1734. Willem IV reisde vaak (via Maassluis) naar Engeland, mede omdat hij belangstelling had voor Anna van Hannover, de dochter van koning George II. In maart 1734 trouwde Willem met haar in Londen. Na het huwelijk reisden zij naar Amsterdam, waar de ontvangst zo koel was dat zij na een halfuur weer vertrokken. In juli 1734 begeleidde de prins zijn vrouw terug naar Engeland. Zij reisden via Maassluis.

Tijdsbeeld
De tekening geeft ons een prachtig tijdsbeeld. We zien de houten havenkraan bij de Grote Draai (de Schansbrug was toen een draaibrug) en de gesloten spuidokdeuren van de Noordgeer. Er is grote belangstelling voor het bezoek van de Prins, want overal hangen mensen uit de ramen en toeschouwers staan opeen gedromd op de Wateringse Sluis. Zelfs in de dakgoot van het Raadhuis en in een scheepsmast zitten mensen. En daar zien we het: in een aantal scheepsmasten hangt de Nederlandse driekleur ondersteboven. De reden is ons onbekend. Het omkeren van de vlag werd vanaf de 16e eeuw in de scheepvaart gebruikt om op zee aan te geven dat een schip in nood was. Op de voorgrond zien we een geknielde figuur die de Prins een document overhandigt. Een smeekschrift omdat de Maassluise vissers figuurlijk in nood waren? We weten het niet, in de annalen van Maassluis is niets terug te vinden.

Schandaal
Later, in 1762, heeft een vlag nog eens voor veel ophef gezorgd. Een rooms-katholieke reder had op zijn hoeker, die onder de mastkraan lag, een Prinsenvlag (oranje-wit-blauw) in de mast gehesen. Dat was prima, maar op die vlag had hij een afbeelding van de heilige Maria Magdalena aangebracht. Dat was een regelrechte provocatie voor de hervormde kerkgangers van de Groote Kerk die daar op zondag langs moesten. De volgende dag is het schip naar de overzijde gesleept, maar het kwaad was al geschied. De reacties waren fel, de gemoederen liepen hoog op en er verschenen vinnige schotschriften en hekeldichten. De vlag bleef tot vrijdag wapperen. Toen haalde de baljuw van Delfland de vlag neer en nam hem mee naar Delft.